Σύμφωνα με έρευνα του 2007, μόνο το 5 τοις εκατό των νέων της Ευρώπης συμμετέχουν σε κάποια πολιτική δράση. Το ποσοστό αυτό αποτελεί αναντιστοιχία και έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το 82 τοις εκατό των ερωτηθέντων που δήλωσαν ότι ενδιαφέρονται για τα κοινά και τις πολιτικές αποφάσεις της χώρας τους (Ευρωβαρόμετρο). Ακομά και αν το 2007 μοιάζει μακρινό, γνωρίζουμε ότι, έπειτα από τα χρόνια της πανδημίας, που μοιραία μεγάλα τμήματα της κοινωνίας και παραγωγικές δυνάμεις της απομονώθηκαν, τα ποσοστά αυτά σήμερα, περιμένουμε να είναι ακόμα μικρότερα. Γιατί όμως οι νέοι ενώ δηλώνουν θέληση να αναλάβουν πρωτοβουλίες, που έχουν την δύναμη να επηρεάσουν το μέλλον τους, στο τέλος αποφασίζουν να μην το κάνουν;
Ο πρώτος και κυρίαρχος λόγος είναι η παραδεδεγμένη απόρριψη που νιώθουν οι νέοι από τα άτομα που κατέχουν θέσεις εξουσίας. Η νεολαία είναι απογοητευμένη και αισθάνεται ότι οι πολιτικοί λαμβάνουν αποφάσεις ερήμην της, χωρίς αυτήν για αυτήν, μετατρέποντας το πολιτικό σκηνικό σε μια μονόδρομη σχέση εξουσίας, όπου αυτοί που βρίσκονται στην αδύναμη πλευρά νιώθουν ανίκανοι να αλλάξουν το οτιδήποτε. Έτσι, μοιραία επέρχεται η απαξίωση του πολιτικού χώρου και η υποβίβασή του σε ένα άγονο τοπίο, με λόγο ύπαρξης ‘’διαφημιστικό’’.
Ο δεύτερος λόγος και αυτός στον οποίο στοχεύει το πρόγραμμά μας είναι η παντελής έλλειψη εκπαίδευσης και γνώσεων αναφορικά με τις πολιτικές δράσεις. Η πολιτική αγωγή πολλές φορές βρίσκεται ‘’τύποις’’ και για ελάχιστες ώρες στον κορμό της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Συμπερασματικά, μόλις τελειώσουν το σχολείο οι νέοι δεν γνωρίζουν ούτε πως να προσεγγίσουν τον χώρο της πολιτικής, ούτε πως να σβήσουν την ‘’δίψα’’ τους για δράση, αλλά ούτε τι οφέλη μπορούν να αποκομίσουν από μια τέτοια εμπειρία.
Αναντίρρητα, η συμμετοχή στα κοινά, διδάσκει στους νέους, από νωρίς, την ανάληψη ευθυνών προσφέροντας πληθώρα ψυχικών βοηθημάτων. Όπως την καλλιέργεια ηγετικών ικανοτήτων, την εργασιακή εμπειρία, που αποτελεί σημείο κλειδί για όποιον προσπαθεί να εισέλθει δυναμικά στον επαγγελματικό στίβο, αλλά και κοινωνικές δεξιότητες.
Οι νέοι λόγω της ίδιας τους της φύσης θα χρειαστεί να υποστηρίξουν μακροπρόθεσμα την ομάδα τους και θα είναι εκείνοι που με όραμα και ελπίδα και με τρόπο ρηξικέλευθο θα σχεδιάσουν τις νέες τεχνοτροπίες και τεχνολογίες.
Για να το κάνουν αυτό, θα χρειαστούν ενημέρωση, μεθοδολογικά εργαλεία, υποστήριξη και γνώσεις, ώστε η θέληση που σημειώσαμε πιο πάνω να μεταφραστεί σε πράξη, πράξη βαρυσήμαντη για την ευημερία των ίδιων αλλά και του τόπου που ζουν.
Αυτό θέλει με τρόπο προσεκτικό και επιστημονικό να επιτύχει το πρόγραμμά μας.
